διασφυδώ

διασφυδῶ (-όω) (Α)

σφύζω, είμαι γεμάτος σφρίγος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. είναι σύνθετη από το διά* και ένα υποθετικό ρήμα *σφυδώ, τού οποίου μαρτυρείται μόνον η μετοχή εσφυδωμένος].